|
اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان: یک کارآزمایی بالینی
|
| فردین مرادی منش، خدیجه باباخانی |
|
|
|
چکیده: (511 مشاهده) |
چکیده
مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن پستان ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ سرطانها در ﺑﻴﻦ زﻧﺎن است. اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻓﺮاد را ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻣﺸﻜﻼت روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﻛﻨﺪ و از خودکارآمدی و ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ آنها بکاهد. ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زﻧﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان بود.
روش بررسی: در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نیمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری در دسترس از ﺑﻴﻦ زﻧﺎن مبتلا ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان مراجعهکننده به بخش سرطان بیمارستان امام خمینی شهر تهران تعداد 32 آزمودنی انتخاب شدند. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و ﮔﻮاه (هر گروه 16 نفر) ﮔﻤﺎرده شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 2 ساعته تحت گروه درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه گواه مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی شرر و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی ویر و شربورن (SF-36) بودند. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار گرفت.
یافته ها: نتایج ﻧﺸﺎن داد ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ و ﮔﻮاه از ﻟﺤﺎظ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎی خودکارآمدی و ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری با یکدیگر دارند (001/0>P). به طوری که کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان مبتلا به سرطان گروه آزمایش که تحت گروه درمانی شناختی- رفتاری قرار گرفته بودند به طور معناداری بیشتر از کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان گروه گواه بود (001/0>P).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که گروه درمانی به شیوه شناختی-رفتاری میتواند بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، خودکارآمدی، کیفیت زندگی، گروه درمانی شناختی- رفتاری |
|
|
متن کامل [PDF 645 kb]
(200 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای پستان
دریافت: ۱۳۹۶/۱۲/۲۶ | پذیرش: ۱۳۹۶/۱۲/۲۶ | انتشار: ۱۳۹۶/۱۲/۲۶
|
|
|
|
|
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که گروه درمانی به شیوه شناختی-رفتاری میتواند بر خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر باشد.
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
