مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در میان زنان ایرانی است. جهت افزایش میزان بقاء و کاهش مرگ و میر آن توصیه می‌شود از روش‌های غربالگری ملی استفاده شود. در کشورهای درحال توسعه مانند ایران، به‌دلیل عدم وجود تسهیلات مناسب به‌جای معاینه کلینیکی توسط پزشک و یا ماموگرافی اولین قدم در غربالگری، معاینه پستان توسط خود فرد می‌باشد از این رو لازم است برای اجرای موفقیت‌آمیز طرح معاینه پستان توسط خود فرد، شناخت، آگاهی و مهارت افراد در جامعه (KAP) بررسی شود.

  روش بررسی: یک مطالعه توصیفی (Community-based descriptive study) بر روی 650 خانم بالای 18 سال که با استفاده از یک پرسشنامه (ساختاریافته و تأیید شده) برای بررسی شناخت، آشنایی و توانایی خانم‌ها برای BSE انجام شده است.

  یافته‌ها: متوسط سن شرکت‌کنندگان 72-40 سال با SD حدود 58/9 سال بود و از آن‌ها 6/82% متأهل 4/48% بالاتر از دیپلم بوده‌اند. توده بدون درد در 8/60% موارد و ترشح خونی در 9/94% موارد گزارش شده است (به‌عنوان دو علامت مهم سرطان پستان). در این مطالعه فقط 3/80% شرکت‌کنندگان می‌دانستند که خانم‌ها در خطر سرطان پستان هستند و 6/70% از آن‌ها اعتقاد داشتند که تشخیص زودرس این سرطان باعث تأثیر بیشتر درمان آن می‌شود. 8/30% پاسخ‌دهنده‌ها می‌دانستند که خودآزمایی پستان (BSE) با وضعیت سواد آن‌ها ارتباط دارد و 9/59% می‌توانستند خودآزمایی پستان را انجام دهند و فقط 9/12% آن‌ها به طور منظم خودآزمایی پستان را انجام می‌دادند.

نتیجه‌گیری: اطلاعات اجتماعی و سطح تحصیلات، عناصری بسیار مهم در خودآزمایی پستان به‌عنوان یک جایگزین برای روش‌های غربالگری دیگر در تشخیص سرطان پستان می‌باشند.