مقدمه : داروی oxaliplatin داروی ضدسرطانی است که نتایج امیدوارکننده‌ای در درمان سرطان پستان نشان داده است. با این وجود، کارکرد بالینی آن توسط عوارض جانبی محدود کننده دوز و فعالیت ضدتومور کم به خاطر تجمع کم آن در بافت تومور تحت تأثیر قرار گرفته است. بنابراین نیاز مبرمی برای گسترش سیستم دارورسانی هدفمندی برای این دارو احساس می‌شود. در این مطالعه روش‌های جدیدی برای ساخت نانوذرات هدفمند غیرفعال حامل oxaliplatin پیشنهاد می‌شود.

  مواد و روش‌ها : نانوذرات pegylated PLGA حامل oxaliplatin برای دستیابی به بازده محبوس‌سازی بالا و توزیع اندازه ذرات خوب به سه روش ساخته شدند. روش امولسیون دوتایی به عنوان روش مرسوم برای محبوس کردن داروهای آبدوست تغییر داده شد و یک روش امولسیون نفوذ حلال خودبخودی اصلاح شده گسترش یافت. روش رسوب‌دهی نانو مرسوم نیز اصلاح شد تا بازده محبوس‌سازی بالا برای داروی آبدوست oxaliplatin بدست آید. نانوذرات از نظر بازده محبوس‌سازی و بارگذاری، اندازه، بارسطحی، مورفولوژی و توزیع دارو مشخصه‌یابی شدند.

  نتایج : اصلاح روش امولسیون دوتایی بازده محبوس‌سازی را از %3 به %38 افزایش داد. به علاوه، روش رسوب‌دهی نانو اصلاح شده بازده محبوس‌سازی %36 و توزیع یکنواخت ذرات با اندازه متوسط nm 194 را سبب شد. روش‌های امولسیونی برای pegylation مناسب‌تر بودند. پروفیل توزیع دارو نقش اصلاحات انجام شده در بهبود بازده محبوس‌سازی تکنیک امولسیونی را تأیید کرد.

  نتیجه‌گیری : در این مطالعه دو روش جدید برای تهیه نانوذرات حامل oxaliplatin به کار گرفته شد و نانوذرات تهیه شده به روش رسوب‌دهی نانو برای رهایش هدفمند دارو امیدوارکننده به نظر می‌رسیدند.