بررسی پایگاه اقتصادی- اجتماعی و تاثیر آن بر رفتار کنارآیی بیماران مبتلا به سرطان پستان
مریم کوشا: گروه پژوهشی پیشگیری از سرطان، مرکز تحقیقات سرطان پستان، پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
شهپر حقیقت*: گروه پژوهشی کیفیت زندگی، مرکز تحقیقات سرطان پستان، پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
رزا کرمپور: گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عالیه شکربیگی: گروه جامعه شناسی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علیرضا بهرامی: گروه پژوهشی پیشگیری از سرطان، مرکز تحقیقات سرطان پستان، پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
هدی تفضلی هرندی: گروه پژوهشی پیشگیری از سرطان، مرکز تحقیقات سرطان پستان، پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
امیر لـلهگانی: روانشناسی عمومی، دانشگاه مازندران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: پایگاه اقتصادی-اجتماعی به عنوان یک متغیر مهم و موثر در رفتارهای مرتبط با سلامتی مطرح میباشد. طبق مطالعات موجود، بر اساس این که یک فرد در چه شرایط اجتماعی- اقتصادی باشد راهبردهای مقابلهای متفاوتی در مقابل بیماری از خود نشان میدهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پایگاه اقتصادی-اجتماعی بر رفتار کنارآیی بیماران مبتلا به سرطان پستان میباشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی بر روی 100 بیمار مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک مرکز تحقیقات سرطان پستان جهاد دانشگاهی انجام شده است. بیماران از لحاظ پایگاه اقتصادی-اجتماعی به سه گروه در وضعیت بالا و متوسط و پایین تقسیم شدند و تاثیر وضعیت هر گروه بر رفتار کنارآیی با بیماری آنها در زمان تشخیص بیماری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از پرسشنامه تعیین پایگاه اقتصادی –اجتماعی و پرسشنامه شیوههای کنارآیی با بیماری (CWQ-R) استفاده گردید، که مهمترین شاخصهای مورد استفاده در این مطالعه در تعیین پایگاه اقتصادی – اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحصیلات، درآمد و شغل زنان بودند. تحلیل دادهها توسط نرمافزار آماری spss 14 و با استفاده از آزمونهای آماریANOVA و آزمون کروسکال والیس و تحلیل رگرسیون تک متغیره و چند متغیره انجام شد.
یافتهها: میانگین سنی شرکتکنندگان در مطالعه 5/9±4/41 سال بود (75-23). فراوانی نسبی شرکتکنندگان از نظر پایگاه اقتصادی-اجتماعی بالا، متوسط و پایین، به ترتیب 20%، 66% و 14% بود. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی و شیوههای کنارآیی با بیماری در افراد با پایگاه اقتصادی-اجتماعی بالا بهتر و این رابطه معنیدار بود (p-value=0/000). بین پایگاه اقتصادی- اجتماعی و استراتژیهای رفتارکنارآیی، این رابطه تنها با استراتژی رفتار کنارآیی اجتنابی معنادار نبود (p-vaue=0.138) و در بقیه استراتژیها این رابطه معنادار بود (p-value<0/05). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد ارتباط معنیدار بین داشتن دو فرزند یا بیشتر از عوامل جمعیت شناختی، هم به صورت تک متغیره و هم چند متغیره بر رفتار کنارآیی بیماران وجود دارد (p-value=0/01).
نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد افراد با جایگاه اقتصادی- اجتماعی بالا نمره کنارآیی بیشتری داشتند. به عبارت دیگر آن دسته از تلاشهای فکری، هیجانی و رفتاری که این افراد در هنگام رو به رو شدن با فشارهای روانی به منظور غلبه کردن، تحمل کردن و یا به حداقل رساندن عوارض استرسزا به کار میگرفتند، در وضعیت مطلوبتری بود. این مسئله میتواند تاییدی بر اهمیت حمایت و مشاورههای روانی در افراد مبتلا به سرطان پستان با جایگاه اقتصادی-اجتماعی پایینتر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |