مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن ﭘﺴﺘﺎن ﺷﺎیﻊﺗﺮیﻦ ﺳﺮﻃﺎن در ﺑﯿﻦ زﻧﺎن اﺳﺖ. سرطان و درﻣﺎنﻫﺎی آن از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﯿﻤﯽدرﻣﺎﻧﯽ ﻋﻼیﻢ و ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ وسیعی بوجود میآورد و ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ بیمار و خانواده را ﺗﺤﺖاﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ. لذا آنها نیاز به دانش، درک و توانمندی بیشتری نسبت به عوامل تاثیرگذار بر کیفیت زندگیشان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمند سازی خانواده- محور بر مقیاسهای عملکردی کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش مطالعهای نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 70 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمیدرمانی در دو گروه مداخله و کنترل از طریق نمونهگیری مبتنی بر هدف انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و درمان و کیفیت زندگی میباشد (QLQ-C30, QLQ-Br23). الگو در گروه مداخله اجرا و پس آزمون یک ماه بعد از اتمام مداخله انجام شد.
یافتهها: این الگو سبب ارتقای مقیاسهای عملکردی عمومی (جسمانی، نقش، ذهنی، احساسی و اجتماعی) در گروه مداخله شد(P<0.05) . در مقیاسهای عملکردی اختصاصی در دو گروه بعد از مداخله در ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی تفاوت معنیداری دیده نشد (P>0.05) ولی در بعد نگرش به آینده در گروه مداخله بهبود حاصل شد.
نتیجهگیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاسهای عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی مؤثر بوده است.
نتیجه گیری: اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در ارتقا مقیاس های عملکردی (به غیر از ابعاد تصویر بدنی، عملکرد جنسی و لذت جنسی) کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی مؤثر بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |