جلد 11، شماره 3 - ( فصلنامۀ علمی - پژوهشی بيماري‌هاي پستان ايران 1397 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 45-44 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه حسنی1 
، ماندانا غلامی 2، فرشاد غزالیان1
، ماندانا غلامی 2، فرشاد غزالیان1
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، m.gholami@srbiau.ac.ir
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، m.gholami@srbiau.ac.ir
چکیده: (4328 مشاهده)
مقدمه: کاشکسی یکی از عوارض اصلی مرتبط با سرطان است. تغییر در سطوح عوامل مرتبط با کاشکسی از قبیل میوستاتین نقش موثری در تسریع یا کند شدن تحلیل توده عضلانی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین استقامتی بر سطوح میوستاتین در بافت عضلانی موش های ماده مبتلا به سرطان پستان است.
روش بررسی: بدین منظور 24 سر موش ماده Balb/c شش تا هشت هفتهای در سه گروه 8 تایی شامل گروههای کنترل سالم، کنترل توموری و تمرین استقامتی + تومور قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته با سرعت 14-18 متر بر دقیقه روی نوارگردان مخصوص جوندگان اجرا شد. 48 ساعت بعد از جلسه آخر تمرین، بافت عضله دوقلو جدا شد و سطوح میوستاتین به روش الایزا در بافت عضلانی اندازه گیری شد. حجم تومور نیز با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج کاهش معنادار سطوح میوستاتین را در بافت عضلانی گروه تمرین+تومور در مقایسه با گروه کنترل توموری نشان داد (001/0>p) و سطوح میوستاتین در گروه کنترل سالم در مقایسه با گروه کنترل توموری و تمرین+تومور به صورت معنادای کمتر بود (05/0>p). همچنین، افزایش معنادار وزن عضله دوقلو (015/0=p) و کاهش حجم تومور (001/0>p) در گروه تمرین+تومور مشاهده شد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش سطوح میوستاتین بافت عضله بعد از تمرینات استقامتی نقش مهمی در پیشگیری از تحلیل توده عضلانی دارد. بر اساس یافته های حاضر، تمرین استقامتی علاوه بر مقابله با رشد تومور، می تواند به عنوان یک راهکار موثر برای مقابله با تحلیل عضلانی در نمونه های سرطانی مورد توجه قرار گیرد.
روش بررسی: بدین منظور 24 سر موش ماده Balb/c شش تا هشت هفتهای در سه گروه 8 تایی شامل گروههای کنترل سالم، کنترل توموری و تمرین استقامتی + تومور قرار گرفتند. برنامه تمرین استقامتی به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته با سرعت 14-18 متر بر دقیقه روی نوارگردان مخصوص جوندگان اجرا شد. 48 ساعت بعد از جلسه آخر تمرین، بافت عضله دوقلو جدا شد و سطوح میوستاتین به روش الایزا در بافت عضلانی اندازه گیری شد. حجم تومور نیز با کولیس دیجیتال اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج کاهش معنادار سطوح میوستاتین را در بافت عضلانی گروه تمرین+تومور در مقایسه با گروه کنترل توموری نشان داد (001/0>p) و سطوح میوستاتین در گروه کنترل سالم در مقایسه با گروه کنترل توموری و تمرین+تومور به صورت معنادای کمتر بود (05/0>p). همچنین، افزایش معنادار وزن عضله دوقلو (015/0=p) و کاهش حجم تومور (001/0>p) در گروه تمرین+تومور مشاهده شد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش سطوح میوستاتین بافت عضله بعد از تمرینات استقامتی نقش مهمی در پیشگیری از تحلیل توده عضلانی دارد. بر اساس یافته های حاضر، تمرین استقامتی علاوه بر مقابله با رشد تومور، می تواند به عنوان یک راهکار موثر برای مقابله با تحلیل عضلانی در نمونه های سرطانی مورد توجه قرار گیرد.
متن کامل [PDF 518 kb]
(1640 دریافت)
نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش سطوح میوستاتین بافت عضله بعد از تمرینات استقامتی نقش مهمی در پیشگیری از تحلیل توده عضلانی دارد. بر اساس یافته های حاضر، تمرین استقامتی علاوه بر مقابله با رشد تومور، می تواند به عنوان یک راهکار موثر برای مقابله با تحلیل عضلانی در نمونه های سرطانی مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای پستان
دریافت: 1397/6/21 | پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1397/9/25
دریافت: 1397/6/21 | پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1397/9/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |