جلد 12، شماره 4 - ( فصلنامه علمی - پژوهشی بيماري‌هاي پستان ايران 1398 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 38-31 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رسول نجفی1 
، فاطمه امیری 2، قدرت روشنایی3 ، محمد عباسی4 ، مهدی رازی5
، فاطمه امیری 2، قدرت روشنایی3 ، محمد عباسی4 ، مهدی رازی5
1- مرکز پژوهش دانشجویان، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، fatemehamirii134@gmail.com
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های غیر واگیر، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- مرکز پژوهش دانشجویان، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران ، fatemehamirii134@gmail.com
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های غیر واگیر، گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- گروه پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- مرکز پژوهش دانشجویان، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (3743 مشاهده)
مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان و یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در زنان است. همواره مدت زمان بقا و شناسایی عوامل اثرگذار بر میزان بقای این بیماران برای پیشگیری از پیشرفت سرطان پستان و درمان بهتر آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک کوهورت گذشتهنگر مربوط به 493 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به کلینیک امام خمینی همدان طی سال‌های 80 تا 96 بود که در چک‌لیست جمع‌آوری و ثبت گردید. اطلاعات تکمیل‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 با روش کاپلان مایر و مدل کاکس برای برآورد میزان بقا و عوامل اثرگذار بر میزان بقای بیماران مورد آنالیز قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران (34/11)75/49 سال و میزان بقای 5 و 10 ساله بیماران مبتلا به سرطان پستان 86 و 61 درصد بود. نتایج برازش مدل مخاطرات کاکس نشان داد که متغیرهای سن ((78/2-23/1)53/1HR (%95 CI)= و اندازه تومور (89/2-16/1)49/1HR (%95 CI)=. با مخاطره مرگ بیماران رابطه معنیداری دارد (05/0>p).
نتیجه‌گیری: سن و اندازه تومور با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه دارد. لذا با افزایش اگاهی زنان نسبت به معاینات دوره‌ای و تشخیص زودرس بیماری می‌توان مخاطره مرگ را کاهش داد و از پیشرفت سرطان پستان نیز پیشگیری کرد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک کوهورت گذشتهنگر مربوط به 493 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به کلینیک امام خمینی همدان طی سال‌های 80 تا 96 بود که در چک‌لیست جمع‌آوری و ثبت گردید. اطلاعات تکمیل‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 با روش کاپلان مایر و مدل کاکس برای برآورد میزان بقا و عوامل اثرگذار بر میزان بقای بیماران مورد آنالیز قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران (34/11)75/49 سال و میزان بقای 5 و 10 ساله بیماران مبتلا به سرطان پستان 86 و 61 درصد بود. نتایج برازش مدل مخاطرات کاکس نشان داد که متغیرهای سن ((78/2-23/1)53/1HR (%95 CI)= و اندازه تومور (89/2-16/1)49/1HR (%95 CI)=. با مخاطره مرگ بیماران رابطه معنیداری دارد (05/0>p).
نتیجه‌گیری: سن و اندازه تومور با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه دارد. لذا با افزایش اگاهی زنان نسبت به معاینات دوره‌ای و تشخیص زودرس بیماری می‌توان مخاطره مرگ را کاهش داد و از پیشرفت سرطان پستان نیز پیشگیری کرد.
متن کامل [PDF 638 kb]
(2042 دریافت)
نتیجه‌گیری: سن و اندازه تومور با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه دارد. لذا با افزایش اگاهی زنان نسبت به معاینات دوره‌ای و تشخیص زودرس بیماری می‌توان مخاطره مرگ را کاهش داد و از پیشرفت سرطان پستان نیز پیشگیری کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/7/15 | پذیرش: 1398/9/24 | انتشار: 1398/10/10
دریافت: 1398/7/15 | پذیرش: 1398/9/24 | انتشار: 1398/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |