جلد 13، شماره 4 - ( فصلنامه بيماري‌هاي پستان ايران 1399 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 32-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عبدالعظیم صدیقی پاشاکی1 
، سعید افشار2 ، کمال محمدیان1 ، محمد هادی غلامی3 ، عباس مرادی1 ، زهرا کشت پور املشی 4
، سعید افشار2 ، کمال محمدیان1 ، محمد هادی غلامی3 ، عباس مرادی1 ، زهرا کشت پور املشی 4
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- مرکز رادیوتراپی مهدیه
4- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، Zahraka6667@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- مرکز رادیوتراپی مهدیه
4- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، Zahraka6667@gmail.com
چکیده: (3591 مشاهده)
مقدمه: خستگی ناشی از سرطان یکی از عوارض شایع و ناتوان کننده سرطان پستان است. مشاهده شده که بیماران سرطانی سطوح پایینتری از ملاتونین را دارند و بین ملاتونین و اینترلوکین6 با خستگی بیماران سرطانی ارتباط وجود دارد. از این رو هدف این مطالعه ارزیابی ارتباط مصرف ملاتونین در بیماران سرطان پستان با خستگی و سطوح سرمی اینترلوکین6 می باشد.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تاثیر داروی ملاتونین بر کاهش خستگی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی ادجوانت در 74 زن مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. گروه مداخله (38 نفر) بیماران داروی ملاتونین را از 1 هفته قبل از شروع درمان ادجوانت به صورت ongoing طی درمان و پس از آن و تا بعد از زمان نمونه گیری خون ادامه دادند تا زمانی که سرطان پستان مجددا پیشرفت کند (هر شب 6 گرم) و گروه کنترل (36 نفر) همزمان پلاسبو دریافت نمودند. نمره خستگی هر دو گروه قبل و پس از درمان با پرسشنامه BFI و اینترلوکین6 سرم پس از درمان به روش الیزا ارزیابی و مقایسه شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 79/10±47/50 و 55/10±00/46 سال بود (223/0P=). پس از مداخله، در گروه درمان دارویی ملاتونین و پلاسبو به ترتیب، میانگین نمره خستگی 86/15±16/25 و 57/4±61/52 (001/0P<) و میانگین اینترلوکین6 در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 19/0±063/0 و 13/0±068/0 بود (721/0P=).
نتیجه‌گیری: تجویز داروی خوراکی ملاتونین در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی و شیمی درمانی ادجوانت به طور معناداری خستگی آنان را کاهش می دهد اما بر سطح سرمی اینترلوکین6 تاثیر ندارد.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تاثیر داروی ملاتونین بر کاهش خستگی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی ادجوانت در 74 زن مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفت. گروه مداخله (38 نفر) بیماران داروی ملاتونین را از 1 هفته قبل از شروع درمان ادجوانت به صورت ongoing طی درمان و پس از آن و تا بعد از زمان نمونه گیری خون ادامه دادند تا زمانی که سرطان پستان مجددا پیشرفت کند (هر شب 6 گرم) و گروه کنترل (36 نفر) همزمان پلاسبو دریافت نمودند. نمره خستگی هر دو گروه قبل و پس از درمان با پرسشنامه BFI و اینترلوکین6 سرم پس از درمان به روش الیزا ارزیابی و مقایسه شد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 79/10±47/50 و 55/10±00/46 سال بود (223/0P=). پس از مداخله، در گروه درمان دارویی ملاتونین و پلاسبو به ترتیب، میانگین نمره خستگی 86/15±16/25 و 57/4±61/52 (001/0P<) و میانگین اینترلوکین6 در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 19/0±063/0 و 13/0±068/0 بود (721/0P=).
نتیجه‌گیری: تجویز داروی خوراکی ملاتونین در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی و شیمی درمانی ادجوانت به طور معناداری خستگی آنان را کاهش می دهد اما بر سطح سرمی اینترلوکین6 تاثیر ندارد.
متن کامل [PDF 1733 kb]
(1479 دریافت)
نتیجه‌گیری: تجویز داروی خوراکی ملاتونین در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی و شیمی درمانی ادجوانت به طور معناداری خستگی آنان را کاهش می دهد اما بر سطح سرمی اینترلوکین6 تاثیر ندارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/3/12 | پذیرش: 1399/10/14 | انتشار: 1399/12/1
دریافت: 1399/3/12 | پذیرش: 1399/10/14 | انتشار: 1399/12/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |