نتیجه‌گیری: آموزش خودمدیریتی بهبود کیفیت زندگی را در پی داشته که در مقایسه بین دو روش، آموزش حضوری موثرتر از شیوه مجازی بود. با این حال مطالعات بیشتری جهت بررسی کارایی و هزینه اثربخشی هر دو شیوه در آموزش مبتلایان به لنف ادم نیاز است.
نتیجه‌گیری: تجویز داروی خوراکی ملاتونین در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پرتودرمانی و شیمی درمانی ادجوانت به طور معناداری خستگی آنان را کاهش می دهد اما بر سطح سرمی اینترلوکین6 تاثیر ندارد.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد روش سیتولوژی مبتنی بر مایع به دلیل تکنیک پردازش آسان، زمان غربالگری سریعتر و حفظ شکل سلول و جزئیات هسته نسبت به روش اسمیر معمولی، روشی بهتر است و می تواند یک روش امیدوار کننده و قابل اعتماد برای تشخیص ضایعات قابل لمس پستان قبل از عمل جراحی باشد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست آمده، برنامه مداخله زوج‌درمانی هیجان‌مدار با آموزش درک هیجانی صحیح زوجین از یکدیگر و ایجاد فضای اعتماد و ارتباط مابین زوجین، زمینه افزایش رضایت زناشویی و نیز کاهش پرخاشگری در روابط متزلزل زوج‌های دارای زنان مبتلا به سرطان پستان را فراهم می‌آورد. بر همین اساس می‌توان از این برنامه در بهبود کیفیت روابط زناشویی استفاده نمود.
نتیجه گیری: به ترتیب پس از 4 و 12 هفته مداخلات ورزشی، کاهش معناداری در حجم تومور در گروه پیشگیری اولیه و کنترل، همچنین در گروه ورزش و کنترل مشاهده شد؛ به گونه ای که نمونه هایی که در تمام فازها پیشگیری اولیه، ثانویه و درمان به تمرین پرداختند در کاهش حجم تومور نقش به سزایی داشتند و نشان داد که حجم تمرین می تواند یک فاکتور مهم بر کاهش سایز تومور باشد. بنابر نتایج به دست آمده از این تحقیق، تمرینات هوازی با شدت متوسط میتواند به عنوان یک روش درمانی موثر از این نوع تمرینات برای کاهش حجم تومور پستان استفاده نمود. با این حال، برای دستیابی به نتایج قطعی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
نتیجه گیری: ورزش احتمالا بتواند با کاهش عوامل ضد آپوپتوزی در سلول های توموری منجر به ایجاد آپوپتوز و مرگ سلول های توموری و کاهش رشد تومور و بهبود وضعیت بیمار شود.
![[English Abstract]](./templates/tmpl_ijbd/images/en.gif)
