نتیجه گیری:مقابله زوجی حمایتی توسط فرد و مقابله زوجی حمایتی ادراک شده نقش مهمی در رابطه استرس ناشی از بیماری با سازگاری زناشویی در زنان مبتلا ایفا می کند به گونه ای که نه تنها تاثیرات منفی استرس را بر سازگاری و کیفیت زناشویی کاهش داده بلکه توانسته موجب سازگاری بهتر زوجین گردد.
نتیجه گیری: تمرین هوازی با افزایش کاسپاز 3 و 9 و همچنین کاهش نسبت رشد تومور و وزن تومور سرطان پستان همراه بود. بنابراین می توان ادعا کرد که ورزش از طریق افزایش سطوح عوامل آپوپتوزیک میتواند در کاهش حجم تومور و در نتیجه بهبود وضعیت موش های مبتلا به سرطان سهیم باشد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که کاهش سطوح میوستاتین بافت عضله بعد از تمرینات استقامتی نقش مهمی در پیشگیری از تحلیل توده عضلانی دارد. بر اساس یافته های حاضر، تمرین استقامتی علاوه بر مقابله با رشد تومور، می تواند به عنوان یک راهکار موثر برای مقابله با تحلیل عضلانی در نمونه های سرطانی مورد توجه قرار گیرد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، دو طبقه بند Logistic و Multi Class Classifier به ترتیب دارای بالاترین میزان دقت برای دیتاست های SEER و محلی این پژوهش هستند.
نتیجه گیری: با استفاده از عادات غذایی و عوامل فرهنگی در پیشبینی سرطان پستان، مدل پیشنهادی نسبت به سایر مدل های مورد مقایسه مانند فازی و شبکه عصبی، دارای حداقل میزان خطا و بیشترین دقت و صحت است.
![[English Abstract]](./templates/tmpl_ijbd/images/en.gif)
