نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش تغذیه اصولی و مشاوره معنی درمانی به همراه یکدیگر تاثیر معناداری بر کاهش میزان افسردگی و اضطراب در بهبودیافتگان سرطان پستان مبتلا به افسردگی در مقایسه با گروه کنترل داشت. استفاده از مداخلات روان درمانی از ابتدای درمان تا زمان فراغت از بیماری نه تنها موجب تعادل روان و سلامت روحی می شود بلکه میزان پایبندی افراد به توصیه های تغذیه ای در جهت اصلاح سبک زندگی را افزایش می دهد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که شانس اختلال کارکرد جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان به طور معنی‌داری بالاتر از زنان غیرمبتلا می‌باشد. در زنان مبتلا به سرطان پستان علاوه بر پرداختن به درمان سرطان، بایستی برنامه‌ریزی برای درمان عوارض ناشی از آن؛ ازجمله اختلال کارکرد جنسی انجام شود.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های به دست آمده از این پژوهش، زوج‌درمانی هیجان‌مدار از یک‌سو باعث افزایش تاب آوری افراد در مقابل اختلال های روانی- اجتماعی می‌شود و از سوی دیگر موجب ارتقای مؤلفه های صمیمیت زناشویی نیز می شود؛ بنابراین، زوج‌درمانی هیجان‌مدار به‌عنوان روشی جدید در تغییر درک افراد در ترجمان فرآیندهای تنظیم هیجان، در افراد درگیر در بیماری‌های مزمن جسمانی مطرح می‌گردد و زمینه برخورد بهتر با شرایط و جلوگیری از پریشانی عمیق در زندگی و در روابط با همسر را فراهم می‌سازد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد پنج هفته تمرین استقامتی به همراه مکمل کورکومین در مقایسه با هر یک از استراتژی های غیردارویی به تنهایی در درمان سرطان موثرتر باشد.
نتیجه گیری: احتمالا 10 هفته تمرین HIIT می تواند از طریق مهار محور التهابی NF-kB/Atrogin-1/MuRF-1 احتمالا باعث کاهش روند آتروفی و افزایش وزن قلب در موش های مبتلا به سرطان پستان شود.
![[English Abstract]](./templates/tmpl_ijbd/images/en.gif)
