چکیده
مقدمه: جراحی ماستکتومی و محدودیتهای حرکت پس از جراحی سرطان پستان میتوانند با ایجاد اختلالاتی در شاخصهای قامت و محدودیت حرکت فقرات موجب تغییراتی در وضعیت بدن شوند که کیفیت زندگی فرد را مختل میکند. شناخت این دفورمیتیها میتواند منجر به ارایه راهکارهایی جهت مقابله با آن گردد. هدف از این تحقیق بررسی انحنای توراسیک و لومبار در بهبود یافتگان از سرطان پستان و مقایسه با زنان سالم میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه 21 زن بهبود یافته از سرطان پستان و 21 زن سالم همسان سنی مراجعهکننده به کلینیک فیزیوتراپی سیدخندان شرکت کردند. اطلاعات جمعیتی و بالینی شرکتکنندگان ثبت شد و جهت اندازهگیری انحنای توراسیک و لومبار ستون فقرات از خط کش منعطف 60 سانتیمتری استفاده شد و زوایای کایفوز توراسیک و لوردوز کمری محاسبه شدند. تفاوت میانگین لوردوز و کیفوز دو گروه و عوامل موثر بر آنها با استفاده از آزمون تی استودنت و نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها: میانگین سنی افراد تحت مطالعه (1/7±) 7/48 سال بود. دو گروه از نظر متغیرهای جمعیتی تفاوت معنیدار آماری نداشتند. میانگین زاویه لوردوز در بیماران و افراد سالم به ترتیب 74/50 و 38/48 درجه (p=0.1) و میانگین زاویه کیفوز به ترتیب 28/55 و 59/40 درجه بود (p<0.0001). در آزمون رگرسیون ابتلا به سرطان پستان، سن و شاخص توده بدنی با درجه کیفوزیس رابطه معنیداری نشان دادند.
نتیجهگیری: مبتلایان به سرطان پستان که درمانهای اولیه را پشت سرگذاشتهاند بتدریج دچار افزایش کیفوز توراسیک میشوند. با توجه به نقش افزایش سن و شاخص توده بدنی در تشدید این عوارض، انجام مداخلاتی بازتوانی جهت اصلاح پوسچر و تقویت عضلات و نیز رعایت رژیمهای غذایی و فعالیت فیزیکی مناسب جهت حفظ وزن ایدهآل به زنان بهبود یافته از سرطان پستان پیشنهاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |