جلد 14، شماره 3 - ( فصلنامه بیماری های پستان ایران 1400 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 45-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
2- مرکز تحقیقات طب، قرآن و حدیث، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله اعظم ، mazandi498@gmail.com
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله اعظم
2- مرکز تحقیقات طب، قرآن و حدیث، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله اعظم ، mazandi498@gmail.com
3- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
4- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله اعظم
چکیده: (3051 مشاهده)
مقدمه: کاهش کیفیت زندگی بیماران سرطانی، نیازمند مداخلات کلنگر و جامعه نگر است. این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی مشاوره معنوی مبتنی برمدل قلب سلیم و آموزش ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.
روش بررسی: این کار آزمایی بالینی، با دو گروه آزمایش، برای زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان بقیه الله تهران انجام شد. 30 بیمار داوطلب واجد شرایط، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تخصیص یافتند. مداخله های مشاوره معنوی و آموزش ذهن آگاهی به مدت 8 جلسه 30 تا 45 دقیقه ای چهره به چهره انجام گرفت. پرسشنامه کیفیت زندگی در دو نوبت قبل و بعد از مداخله توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. داده ها در برنامه نرم افزاری SPSS 2.0 وارد شدند. به دلیل عدم برقراری مفروض توزیع نرمال، از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون جهت مقایسه نتایج قبل و بعد از مداخله در هر گروه استفاده گردید. به منظور مقایسه دو روش مداخله در پس آزمون، پس از محاسبه تفاوت کیفیت زندگی هر شرکت کننده (قبل و بعد از مداخله مربوطه)، از آزمون مان- ویتنی جهت مقایسه تاثیر دو نوع مداخله بر کیفیت زندگی بیماران استفاده شد.
یافته ها: آزمون ویلکاکسون نشان داد که هر دو مداخله بر کیفیت زندگی موثر بودند (0/001>P) ولی در زیر مقیاس ها در برخی از ابعاد تفاوت مشاهده شد. آزمون من-ویتنی نشان داد که مشاوره معنوی تاثیر بیشتری نسبت به ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران داشت (0/001>P).
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر بیشتر مشاوره معنوی، در مقایسه با آموزش ذهن آگاهی، استفاده از معنویت درمانی در درمان بیماران سرطانی جهت تقویت توان سازگاری، کاهش دیسترس های معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران توصیه می شود.
روش بررسی: این کار آزمایی بالینی، با دو گروه آزمایش، برای زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان بقیه الله تهران انجام شد. 30 بیمار داوطلب واجد شرایط، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی تخصیص یافتند. مداخله های مشاوره معنوی و آموزش ذهن آگاهی به مدت 8 جلسه 30 تا 45 دقیقه ای چهره به چهره انجام گرفت. پرسشنامه کیفیت زندگی در دو نوبت قبل و بعد از مداخله توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. داده ها در برنامه نرم افزاری SPSS 2.0 وارد شدند. به دلیل عدم برقراری مفروض توزیع نرمال، از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون جهت مقایسه نتایج قبل و بعد از مداخله در هر گروه استفاده گردید. به منظور مقایسه دو روش مداخله در پس آزمون، پس از محاسبه تفاوت کیفیت زندگی هر شرکت کننده (قبل و بعد از مداخله مربوطه)، از آزمون مان- ویتنی جهت مقایسه تاثیر دو نوع مداخله بر کیفیت زندگی بیماران استفاده شد.
یافته ها: آزمون ویلکاکسون نشان داد که هر دو مداخله بر کیفیت زندگی موثر بودند (0/001>P) ولی در زیر مقیاس ها در برخی از ابعاد تفاوت مشاهده شد. آزمون من-ویتنی نشان داد که مشاوره معنوی تاثیر بیشتری نسبت به ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران داشت (0/001>P).
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر بیشتر مشاوره معنوی، در مقایسه با آموزش ذهن آگاهی، استفاده از معنویت درمانی در درمان بیماران سرطانی جهت تقویت توان سازگاری، کاهش دیسترس های معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران توصیه می شود.
متن کامل [PDF 6932 kb]
(1290 دریافت)
نتیجه گیری: با توجه به تاثیر بیشتر مشاوره معنوی، در مقایسه با آموزش ذهن آگاهی، استفاده از معنویت درمانی در درمان بیماران سرطانی جهت تقویت توان سازگاری، کاهش دیسترس های معنوی و افزایش کیفیت زندگی بیماران توصیه می شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/3/4 | پذیرش: 1400/7/11 | انتشار: 1400/8/1
دریافت: 1400/3/4 | پذیرش: 1400/7/11 | انتشار: 1400/8/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |