آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
جلد 5، شماره 4 - ( فصلنامه بیماری های پستان ایران 1391 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 12-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اصغرخانی الناز. بررسی اثر سمیت سلولی آرتمیزینین نانونیوزومه بر رده سلولهای سرطانی سینه. بیماریهای پستان ایران. 1391; 5 (4) :7-12
چکیده: (10616 مشاهده)
مقدمه: سرطان سینه از شایع ترین سرطان ها در میان زنان ایرانی محسوب می شود و سالانه 7 هزار زن به این سرطان مبتلا می شوند.
آرتمیزینین دارویی است گیاهی که به تنهایی قادر به از بین بردن انتخابی سلولهای سرطانی است و بر سلولهای طبیعی اثر سویی ندارد.
نیوزومها حاملین زیست تخریبپذیر، غیرسمی و کارآمدی برای تحویل هدفمند داروها هستند. هدف از این مطالعه تهیه فرمولاسیون
است. (MCF- نیوزومی داروی آرتمیزینین و بررسی اثر سایتوتوکسیسیتی این فرمولاسیون بر روی رده سلول سرطانی سینه انسانی( 7
مواد و روشها: برای تهیه نیوزومهای آرتمیزینین از روش تبخیر فاز معکوس و تزریق اتر استفاده شد. برای این منظور مقادیر مشخصی از
آرتمیزینین و کلسترول در اتانول حل گردید و پس از تبخیر حلال با کمک روتاری اواپوریتور، فاز ژلوزی بدست آمده در بافر ،span20
حل گردید و سپس به کمک سونیکاتور همگن سازی شد. قطر متوسط نیوزومهای آرتمیزینین با دستگاه زتاسایزر اندازه (pH فسفات( 7.4
مورد ارزیابی قرار گرفت. MTT assay گیری شد. اثر سایتوتوکسیسیتی با روش
267 نانومتر تعیین شد. بازده کپسوله ± 220 و در روش تبخیر فاز معکوس برابر با 5 ± نتایج: قطر متوسط نیوزومها در روش تزریق اتر 3
(IC 92 درصد بدست آمد و اثر سایتوتوکسیسیتی ( 50 /4± 86 و در روش تبخیر فاز معکوس برابر با 3 /3± شدن دارو روش تزریق اتر 2
داروی نیوزومه بر روی سلولهای سرطانی بیشتر از فرم معمولی دارو بود.
بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان میدهد که استفاده از حاملهای دارو رسانی مانند نیوزومها نقش موثری در افزایش کارایی دارو و
کاهش دوز مصرفی آن دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیماریهای پستان
دریافت: 1392/6/25 | پذیرش: 1392/9/3 | انتشار: 1392/9/3
دریافت: 1392/6/25 | پذیرش: 1392/9/3 | انتشار: 1392/9/3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
