مقدمه: برای مبتلایان به سرطان سینه (BC)، ورزش به عنوان یک درمان کمکی در نظر گرفته می‌شود که خستگی و کیفیت زندگی (QOL) آنها را هم در طول در مان و هم بعد از درمان بهبود می‌بخشد و به توانبخشی آنها کمک می‌کند. اهمیت ورزش در کاهش خستگی و افزایش QOL غیر قابل انکار است، اما تعداد محدودی از مطالعات در مورد مداخله‌ی ورزش در بیماران مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک (MBC) وجود دارد. برای بررسی اثرات تمرین مقاومتی (RT) بر خستگی، کیفیت زندگی و ترکیب بدنی در بیماران MBC، با انتخاب آزمودنی‌ها از این جمعیت و تکمیل یک برنامه‌ی ۸ هفته‌ای RT، رویکرد تقریبا جدیدی را اتخاذ کردیم.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی است، شرکت‌کنندگان در پژوهش ۲۷ بیمار MBC بودند که در سال‌های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ به بیمارستان نفت تهران مراجعه کرده بودند. همه‌ی آزمودنی‌ها با رضایت آگاهانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. خستگی نقطه‌ی پایانی اولیه با پرسشنامه CFS و کیفیت زندگی با دو پرسشنامه‌ی EORTC (C۳۰ و BR۲۳) ارزیابی شد. میزان پایبندی بیماران به ورزش بالا بود (۹۸/۰۷ %).
یافته‌ها: پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، بین دو گروه در زیر مقیاس‌های خستگی و خستگی کل تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰۰۱/ ۰P<). QOL یه طور معنی‌داری (۰۰۱/ ۰P<)افزایش داشت. همچنین تصویر فرد از بدنش (۰۰۱/ ۰P<) و چشم انداز آینده (۰۰۱/ ۰P<) در گروه RT به طور معنی‌داری افزایش یافت. شاخص‌های ترکیب یدنی (۰۰۱/ ۰P<) به نفع گروه RT به صورت معنی‌دار بهبود یافت.
نتیجه‌گیری: برای بیماران MBC، ۸ هفته تمرین مقاومتی می‌تواد خستگی را کاهش دهد و QOL را بهبود بخشد. مقایسه‌ی نتایج نشان می‌دهد برای بیماران MBC، مزایای فعالیت بدنی علاوه بر درمان بالینی به طور قابل توجهی بیشتر از درمان بالینی به تنهایی است. RT برای بیماران MBC به اندازه‌ی افراد سالم مناسب و کاربردی است. برای این بیماران RT می‌تواند یک پروتکل استاندارد باشد. توصیه می‌شود که تحقیقات در بازه زمانی طولانی‌تر و با جمعیت بیشتر انجام شود.
