پیام خود را بنویسید

جستجو در مقالات منتشر شده


۶ نتیجه برای دهقان

مرتضی رسولیان بروجنی، صفا نجفی، شهریار حجتی امامی، محمدمهدی دهقان،
جلد ۴، شماره ۳ - ( فصلنامه بیماریهای پستان ۱۳۹۰ )
چکیده

  مقدمه : داروی oxaliplatin داروی ضدسرطانی است که نتایج امیدوارکننده‌ای در درمان سرطان پستان نشان داده است. با این وجود، کارکرد بالینی آن توسط عوارض جانبی محدود کننده دوز و فعالیت ضدتومور کم به خاطر تجمع کم آن در بافت تومور تحت تأثیر قرار گرفته است. بنابراین نیاز مبرمی برای گسترش سیستم دارورسانی هدفمندی برای این دارو احساس می‌شود. در این مطالعه روش‌های جدیدی برای ساخت نانوذرات هدفمند غیرفعال حامل oxaliplatin پیشنهاد می‌شود.

  مواد و روش‌ها : نانوذرات pegylated PLGA حامل oxaliplatin برای دستیابی به بازده محبوس‌سازی بالا و توزیع اندازه ذرات خوب به سه روش ساخته شدند. روش امولسیون دوتایی به عنوان روش مرسوم برای محبوس کردن داروهای آبدوست تغییر داده شد و یک روش امولسیون نفوذ حلال خودبخودی اصلاح شده گسترش یافت. روش رسوب‌دهی نانو مرسوم نیز اصلاح شد تا بازده محبوس‌سازی بالا برای داروی آبدوست oxaliplatin بدست آید. نانوذرات از نظر بازده محبوس‌سازی و بارگذاری، اندازه، بارسطحی، مورفولوژی و توزیع دارو مشخصه‌یابی شدند.

  نتایج : اصلاح روش امولسیون دوتایی بازده محبوس‌سازی را از %۳ به %۳۸ افزایش داد. به علاوه، روش رسوب‌دهی نانو اصلاح شده بازده محبوس‌سازی %۳۶ و توزیع یکنواخت ذرات با اندازه متوسط nm ۱۹۴ را سبب شد. روش‌های امولسیونی برای pegylation مناسب‌تر بودند. پروفیل توزیع دارو نقش اصلاحات انجام شده در بهبود بازده محبوس‌سازی تکنیک امولسیونی را تأیید کرد.

  نتیجه‌گیری : در این مطالعه دو روش جدید برای تهیه نانوذرات حامل oxaliplatin به کار گرفته شد و نانوذرات تهیه شده به روش رسوب‌دهی نانو برای رهایش هدفمند دارو امیدوارکننده به نظر می‌رسیدند.  


محمود دلفان، حمید آقاعلی نژاد، مریم دلفان، صدیقه دهقان،
جلد ۱۰، شماره ۲ - ( فصلنامه علمی - پژوهشی بیماری‏ های پستان ایران ۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: مرگ برنامه‏ریزی شده سلول و رشد تومور بوسیله فراتنظیمی bcl-۲ توسط miR-۲۱ در بافت تومور مهار می‏شود. از این‏رو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثرات تمرینات استقامتی تداومی (ET) و پرشدت تناوبی (HIIT) بر بیان اینتراتوموری miR-۲۱ و bcl۲ در بافت تومور موش‏های ماده مبتلا به سرطان پستان بود.
روش بررسی: ۱۸ سر موش ماده نژاد بالب سی پس از القاء سرطان به‏وسیله تزریق رده سلولی MC۴-L۲، به شکل تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین استقامتی تداومی (ET) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی شامل گروه ET (۷۵ دقیقه در هر روز، دویدن با سرعت ثابت ۶۰٪ تا ۶۵٪ VO۲peak) و گروه HIIT (شش تناوب ۳ دقیقه و ۲۰ ثانیه‏ایی، ۸۵٪ تا ۹۰٪ VO۲peak، و ۹۰ ثانیه استراحت فعال در بین هر تناوب با شدت ۳۰٪ تا ۳۵٪ VO۲peak) تمرینات ورزشی را در شیب ۱۵% به صورت پنج روز در هفته و به مدت ده هفته اجرا کردند.
حجم تومور به صورت هفتگی توسط کالیپر اندازه‏گیری و ثبت می‏شد. بیان ژن‏های  miR-۲۱و bcl-۲ به‏وسیله تکنیک
 
qReal time - PCR تعیین شد. داده‏ها نیز با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج  پژوهش حاضر نشان داد که بیان ژن miR-۲۱ در دو گروه تجربی به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (P<۰,۰۰۱). با این وجود اختلاف معناداری در بیان ژن bcl-۲ در دو گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (p≥۰,۰۵). همچنین کاهش معنادار حجم تومور در هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. لازم به ذکر است که کاهش حجم تومور در گروه تناوبی پر شدت بیشتر از گروه تمرین استقامتی تداومی بود.
نتیجهگیری: احتمالا تمرینات تناوبی پرشدت در کند کردن سرعت رشد سلول‏های سرطان پستان از طریق تاثیرات اینتراتوموری، سودمندتر از تمرین استقامتی تداومی است.
 
اطلس کشن دهقان، مسعود قانع،
جلد ۱۰، شماره ۳ - ( فصلنامۀ علمی - پژوهشی بيماري‌هاي پستان ايران ۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه: مطالعات متعدد ثابت نموده‏اند که سلول‏ های سرطانی انسان می‏ توانند در نتیجه آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس به وجود آیند. با توجه به مشاهده حضور DNA این ویروس در بافت پارافینه سرطان پستان در برخی از نمونه ‏های توموری این احتمال وجود دارد که ویروس هرپس سیمپلکس می ‏تواند یک فاکتور خطر برای شکل‏ گیری کارسینومای پستان باشد.
هدف از اجرای این تحقیق بررسی میزان فراوانی RNA وDNA  ویروس هرپس سیمپلکس انسانی در نمونه ‏های تومورتازه و پارافینه شده پستان می ‏باشد.
روش بررسی: در این بررسی ۷۰ نمونه تازه و پارافینه شده تومور پستان از بیماران مبتلا به سرطان پستان که در بیمارستان‏ های گلسار، آریا و رسول اکرم(ص) رشت در سال ۱۳۹۵ جراحی شده، بودند جمع‏ آوری گردید. پس از انتقال سریع نمونه‏ ها به آزمایشگاه، استخراج RNA و DNA با استفاده از کیت (Genall Korea) انجام گردید. سپس با استفاده از کیت یک مرحله‏ ای (GenallKoreaRNA استخراجی به cDNA تبدیل گردید. در ادامه به منظور تکثیر ژن UL۳۰ ویروس هرپس سیمپلکس از پرایمر اختصاصی، استفاده شد.
یافته‏ ها: در مجموع از ۷۰ نمونه سرطان پستان هیچ نمونه مثبتی در بررسی بافت تازه و پارافینه مشاهده نشد که این مسئله نشان ‏دهنده عدم حضور ژنوم ویروس هرپس سیمپلکس در تومور پستان در این تحقیق می‏ باشد.
نتیجه‏گیری: در حدود یک دهه است که نقش هرپس ویروس‏ ها در شکل‏گیری سرطان‏ های سرویکس، هودچکین، لنفوم بورکیت و سرطان عروق خونی ثابت شده است. با این حال شواهدی نیز وجود دارد که موفق به شناسایی ژنوم ویروس HSV در تومورها نشده ‏اند از این‏رو مطالعات بیشتر برای درک ارتباط این ویروس‏ ها با شکل‏ گیری تومورهای سینه نیاز می‏ باشد.
 
زهرا دهقانی، ماه گل توکلی، فریبرز مکاریان،
جلد ۱۰، شماره ۴ - ( فصلنامۀ علمی - پژوهشی بيماري‌هاي پستان ايران ۱۳۹۶ )
چکیده

چکیده
مقدمه: سرطان پستان دومین سرطان شایع در جهان است. شیمی درمانی به عنوان یکی از راه­های درمان این بیماری موجب طیف وسیعی از علایم و عوارض جانبی می­شود. بنابراین پژوهش حاضر به ارزیابی حافظه بیماران مبتلا به سرطان پستان قبل و بعد از شیمی‏ درمانی پرداخته است.
روش­ بررسی: جامعه­ی آماری پژوهش علی مقایسه ­ای حاضر، شامل کلیه زنان مراجعه‏کننده با بیماری سرطان پستان به بیمارستان سیدالشهدا در استان اصفهان در سال ۱۳۹۵ می­باشند. در این پژوهش ۴۰ نفر با استفاده از نمونه‏گیری در دسترس از بین جامعه آماری انتخاب شدند، که در دو مرحله قبل و بعد از شیمی‏ درمانی مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع ‏آوری داده­ها از شاخص حافظه فعال ویرایش چهارم هوش وکسلر ((Wechsler memory scale، آزمون حافظه دیداری Rey، حافظه شنیداری Rey، حافظه روزمره و برای تحلیل داده‏ها با توجه به اینکه پیش فرض نرمال بودن داده ها رعایت نشده است، به جای آزمون پارامتریک t وابسته از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون استفاده شده است. سپس داده­ها با برنامه۲۲  SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ‏ها: نتایج نشان داد بین میانگین و انحراف معیار حافظه دیداری تاخیری قبل از درمان (۷۱/۲۰±۷۶/۷) و بعد از درمان (۸۵/۱۶±۷۷/۶)، حافظه شنیداری فوری قبل از درمان (۵۰/۵۹±۸۵/۱۱) و بعد از درمان (۶۵/۵۳±۶۳/۱۱) و حافظه شنیداری تاخیری قبل از درمان (۴۲/۵۷±۹۹/۵) و بعد از درمان (۸۷/۵۲±۰۲/۱۱) بیشترین تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون ویلکاکسون تفاوت آماری معناداری بین میانگین نمرات حافظه دیداری و شنیداری در مرحله قبل و بعد از شیمی درمانی را نشان داد (۰/۰۰۱P<).
نتیجه‏ گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش حاضر که نشان‏ دهنده نقص ­هایی در حافظه بیماران مبتلا به سرطان پستان بر اثر شیمی‏ درمانی بوده است. پیشنهاد می­گردد مداخلات روان‏شناختی به منظور بهبود این مشکلات در کنار درمان پزشکی صورت گیرد.
 
مهسا کارآموزیان، بهجت کلانتری خاندانی، مسعود باقری، فرزاد دهقانی فر، علی دره کردی،
جلد ۱۲، شماره ۴ - ( فصلنامه علمی - پژوهشی بيماري‌هاي پستان ايران ۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: خودکارآمدی به باور فردی در خصوص انجام رفتار تاکید می ‏کند و باور به این نکته که تا چه حد کنترل سلامت بر عهده افراد می‏ باشد، می‏تواند باعث بروز رفتار مناسب بهداشتی گردد. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی پرسشنامه رفتارهای مربوط به سرطان (CBI) در جمعیت بیماران زن ایرانی مبتلا به سرطان پستان طراحی گردید.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. پس از تأیید روایی صوری و محتوا به منظور روان‏سنجی این ابزار ۳۴۵ نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان مراکز تخصصی درمان سرطان شهر کرمان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و CBI و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی را تکمیل نمودند. در این پژوهش به منظور ارزیابی روایی از مدل‏ های تحلیل عاملی اکتشافی، تأییدی و روایی همزمان و برای بررسی پایایی از آزمون بازآزمایی و ضرایب آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار AMOS  در SPSS استفاده گردید.
یافته ‏ها: تحلیل عاملی تأییدی پرسشنامه ۳۱ آیتمی با ۷ خرده مقیاس آن، با حذف عبارت ۳ و ۵ تأیید شد. همبستگی معنی‏ دار مولفه ها و مقیاس کلی CBI با پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، روایی همزمان پرسشنامه را تأیید کرد. پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفا کرونباخ ۷۵/۰ تأیید و برای عامل‏ های هفت‏گانه بین ۶۹/۰ تا ۷۴/۰ بود. دامنه ضریب اعتبار بازآزمایی یک ماه بعد بر روی ۳۰ نفر از بیماران سرطانی بین ۶۷/۰ تا ۷۴/۰ بود (۰۱/۰P<) که حاکی از پایایی CBI در طول زمان می‏ باشد.
نتیجه‏ گیری: CBI ویژگی‏ های روان‏سنجی لازم را دارد. در این پژوهش هفت عامل استخراج شده CBI، با عوامل استخراج شده درنسخه اصلی منطبق بود. پژوهش حاضر ابزاری را معرفی می‏ نماید که می‏ تواند در سنجش و ارزیابی خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان پستان در دوره درمان سودمند واقع شود.

معصومه جعفرآقایی، سیده حکیمه سجادی، محسن دهقانی زاهدانی، سید حسام الدین بنی هاشمی، الهام بوشهری،
جلد ۱۳، شماره ۴ - ( فصلنامه بيماري‌هاي پستان ايران ۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه حساسیت و ویژگی نتایج سیتولوژی در روش نمونه‏برداری سوزنی بین دو روش اسمیر مرسوم و روش سیتولوژی مبتنی بر مایع برای تشخیص توده‌های قابل لمس پستان در زنان مراجعه‏ کننده به کلینیک بیمارستان شهید محمدی بندرعباس بوده است.
روش بررسی: روش پژوهش، توصیفی- مقطعی بود. نمونه پژوهش بر اساس نمونه‏ گیری هدفمند و به روش در دسترس انتخاب شدند. بر این اساس ۶۷ نفر از مراجعه‏ کنندگان به کلینیک جراحی بیمارستان آموزشی شهید محمدی در فاصله زمانی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مورد بررسی قرار گرفتند و حساسیت تشخیصی، اختصاصیت تشخیصی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی روش اسمیر مرسوم و روش سیتولوژی مبتنی بر مایع با هم مقایسه شدند.
یافته ‏ها: یافته ‏های این پژوهشی نشان داد، میزان حساسیت تشخیصی روش مرسوم اسمیر برابر با ۴/۸۸%، میزان ویژگی تشخیصی آن برابر با ۹/۹۴%، ارزش اخباری مثبت ۹۲% و ارزش اخباری منفی ۵/۹۲% بوده است .میزان حساسیت تشخیصی روش سیتولوژی مبتنی بر مایع ۸۴% و میزان اختصاصیت ۹۰%، ارزش اخباری مثبت ۷/۸۰%، ارزش اخباری منفی ۹۰% بوده است.
نتیجه ‏گیری: نتایج پژوهش نشان داد روش سیتولوژی مبتنی بر مایع به دلیل تکنیک پردازش آسان، زمان غربالگری سریع‏تر و حفظ شکل سلول و جزئیات هسته نسبت به روش اسمیر معمولی، روشی بهتر است و می ‏تواند یک روش امیدوار کننده و قابل اعتماد برای تشخیص ضایعات قابل لمس پستان قبل از عمل  جراحی باشد.


صفحه ۱ از ۱     

تمامی حقوق نرم‌افزاری اين وب سایت متعلق به مجله علمی بیماری‌های پستان ایران می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Breast Diseases

Designed & Developed by: Yektaweb