مجله علمی

  مقدمه: متاستاز ، عامل اصلی مرگ­های با منشأ سرطان پستان است که علیرغم پیشرفت­های علمی اخیر، تغییرات ژنتیکی و
مکانیسم­های مولکولی درگیر در متاستاز سرطان پستان هنوز به­طور کامل شناخته نشده­اند. مدل­های حیوانی مناسبی نیز برای بررسی مسیرهای سلولی و ژن­هایی که به­طور اختصاصی در جریان متاستاز سرطان نقش دارند، وجود ندارند. در مطالعه اخیر، مدل متاستازی سرطان پستان موشی با استفاده از رده سلولی ۴T۱ ایجاد شد. همچنین این رده سلولی با ساخت و وارد نمودن وکتور لنتی ویروسی، نشاندار و به موش تزریق شد که می­تواند در تحقیقات آینده به­کار برده شود.

  روش بررسی: رده سلولی ( ۴T۱ (CRL-۲۵۳۹ از بانک سلولی گرفته شد. تست تشکیل کلونی در آگار برای تأیید مهاجم بودن سلول­ها انجام شد. سلول­ها پس از یک شبانه­روز کشت اولیه در محیط DMEM حاوی ۱۰ درصد سرم جنین گوساله، تریپسینه و شمارش شدند. دو گروه موش به­عنوان شاهد و مورد انتخاب شدند. به ۳ موش گروه مورد تزریق درون­رگی و به ۳ موش دیگر تزریق در ناحیه نزدیک پستان ( fadpad#۸ ) انجام شد و به گروه شاهد فقط آب مقطر استریل تزریق گردید. موش­ها به­صورت روزانه از نظر سلامت جسمانی مورد بررسی قرار ­گرفتند تا اینکه در روز ۲۸ قربانی شدند و بافت­های مورد نظر برای تهیه لام و بررسی پاتولوژی فرستاده شدند. سلول­های این رده با استفاده از لنتی ویروس حاوی پلاسمید PL-RGFP به­صورت پایدار نشاندار شدند و دوباره به موش BALB/c ماده تزریق شدند. بررسی مدل زنده با استفاده از invivo imaging انجام شد.

  یافته­ها: از میان دو گروه مورد بررسی، علایم عصبی و عضلانی- استخوانی نشان­دهنده متاستاز سلول­های سرطانی در موش­هایی که تزریق درون رگی شده بودند، زودتر مشاهده شد و بررسی­های پاتولوژی نیز درگیری وسیع بافت­ها توسط سلول­های سرطانی را تأیید کرد.

  نتیجه­گیری: رده سلولی ۴T۱ می­تواند مدل موشی مرحله متاستازی سرطان پستان را به­خوبی بازسازی نماید. رده سلولی نشاندارشده پایدار با وکتور لنتی ویروسی می­تواند برای ردیابی سلول­های سرطانی و کارهای تحقیقاتی آینده به­خوبی به­کار گرفته شود.

چکیده

مقدمه: فیبروآدنوم شایع‏ترین توده خوش‏خیم پستان است که در زنان جوان اتفاق می‏افتد. تئوری‏های اندوکرین و غیراندوکرین زیادی در مورد بیماری‏های خوش خیم پستان مطرح شده است که از جمله آنها نقش هورمون‏های تیروئیدی است. برخی مطالعات به شیوع بالای اختلالات تیروئید در بیماری‏های خوش‏خیم و بدخیم پستان اشاره کرده‏اند. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی سطح هورمون محرک تیروئیدی و وضعیت آنتی‏بادی تیروئید پروکسیداز در بیماران مبتلا به فیبروآدنوم پستان است.

روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۱۰۰ بیمار مبتلا به فیبروآدنوم پستان مراجعه کننده به درمانگاه جراحی بیمارستان مصطفی خمینی وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک بیماران از طریق مصاحبه اخذ گردید. سایز و تعداد توده پستان بر اساس سونوگرافی بیمار استخراج شد. اندازه‏گیری سطح سرمی هورمون محرک تیروئید و همچنین آنتی‏بادی تیروئید پراکسیداز برای تمام بیماران صورت گرفت.

یافته­ها: میانگین سنی بیماران ۳۷/۷ ± ۶/۲۶ سال و ۵۳% مجرد بودند. ۳۲% بیماران سابقه شیردهی داشتند. میانگین سطح سرمی هورمون محرک تیروئیدی ۳۲/۲ ± ۶۳/۲ میلی واحد بر لیتر بود. ۱۴% بیماران سطح سرمی هورمون محرک تیروئیدی غیرطبیعی داشتند. آنتی‏بادی تیروئید پروکسیداز در ۷/۹% بیماران مثبت بود. بین سطح سرمی هورمون محرک تیروئیدی و وضعیت آنتی‏بادی تیروئید پروکسیداز با سن، سایز و تعداد توده و وضعیت تاهل ارتباطی وجود نداشت.

نتیجه­گیری: نتایج مطالعه ما نشان‏دهنده شیوع نسبتا بالای اختلال عملکرد تیروئید در بیماران مبتلا به فیبروآدنوم پستان می‏باشد که در این بین شیوع هیپوتیروئیدی بیشتر از هایپرتیروئیدی است. از طرفی شیوع کم کاری اوتوایمیون تیروئید نیز در مطالعه ما نسبتا بالا بود اما میزان پرکاری اوتوایمیون ناچیز می‏باشد.