مقدمه: صفات شخصیتی، اضطراب، افسردگی و ناامیدی در زنان مبتلا به سرطان پستان موجب اثرات منفی بر کیفیت زندگی این بیماران می گردد که سهم اثر این عوامل به صورت دقیق تعیین نشده است؛ لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر صفات شخصیتی، اضطراب، افسردگی و سطوح ناامیدی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ارتباط صفات شخصیتی، اضطراب، افسردگی، ناامیدی و کیفیت زندگی ۱۸۰ زن مبتلا به سرطان پستان (۹۰ بیمار و ۹۰ نفر سالم) بیمارستان امام رضا و طباطبایی شهر تبریز که به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند، به کمک پرسشنامه های مقیاس ناامیدی بک، مقیاس اضطراب بک، مقیاس افسردگی بک و مقیاس کیفیت زندگی SF_۳۶ (دارای روایی و پایایی قابل قبول) بررسی شد. از آزمونهای تی تست و ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد و میزان P کمتر از ۰۵/۰ معنی دار تلقی گردید.
یافته ها: همبستگی بین متغیرهای مختلف با کیفیت زندگی حاکی از ارتباط منفی بین روان رنجوری (۱۳,۰۰±۵,۱۱)، افسردگی (۸,۹۰±۷,۰۷)، ناامیدی (۴,۸۸±۳,۶۰) و اضطراب (۱۳,۹۶±۱۰,۲۰) و همچنین ارتباط مثبت برونگرایی (۱۰,۰۸±۳,۹۱) با تمامی ابعاد کیفیت زندگی بود. آنالیز همبستگی بین صفات شخصیتی با افسردگی، ناامیدی و اضطراب نشان میدهد که همبستگی مثبت بین مقیاس روان رنجوری با افسردگی، ناامیدی و اضطراب وجود دارد حال آنکه هبستگی منفی بین سایر ابعاد صفات شخصیتی (برونگروایی، روانپریشی و دروغگویی) و افسردگی، ناامیدی و اضطراب وجود دارد.
نتیجه گیری: اضطراب، افسردگی و ناامیدی در بیماران مبتلا به سرطان موجب کاهش سطح کیفیت زندگی آنان شده است. بیمارانی که خصوصیت برونگرایی دارند، اضطراب و افسردگی کمتری دارند که منجر به بهتر شدن کیفیت زندگی آنها میشود، در حالی که بیماران این خصوصیت را ندارند ممکن است علایم اضطراب و افسردگی بالا و کیفیت پایین زندگی را نشان دهند.
