مجله علمی

---

  مقدمه: بیومارکرهایی همچون گیرنده‌های استروئیدی، HER۲/neu و P۵۳ ، نقشی کلیدی در ارزیابی سیر بالینی، پیش‌آگهی و نیز تعیین نوع درمان سرطان پستان ایفا می‌نمایند. با وجود تحقیقات گسترده در این زمینه، اختلافات موجود در نتایج و نیز تأثیر عوامل جمعیتی در وضعیت این بیومارکرها، اهمیت بررسی‌های بیشتر در مناطق گوناگون از جمله کشور ایران را خاطرنشان می‌سازد. در مطالعه حاضر، ارتباط ژن‌های HER۲/neu ، p۵۳ ، ER و PR با میزان بقا در مبتلایان به سرطان پستان شهر مشهد ، مورد بررسی قرار گرفت.

  روش بررسی : این مطالعه بر روی ۳۳۹ بیمار مبتلا به سرطان پستان که از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴ به بیمارستان‌های قائم ^(عج) و امید مشهد معرفی شده بودند، انجام گردید. به این منظور، وضعیت ایمونوهیستوشیمی بیومارکرها و نیز وضعیت بیمار در پیگیری‌های متوالی از نظر عود بیماری ثبت گردید. پیگیری بیماران تا پایان سال ۱۳۸۵ ادامه یافت.

  یافته‌ها : در ارزیابی ایمونوهیستوشیمی، به ترتیب۶/۴۶، ۸/۴۳، ۷/۵۱ و ۱/۳۶ درصد از بیماران از نظر ER ، PR ، HER۲/neu و p۵۳ مثبت بودند. همراهی ER با PR ( P < ۰,۰۰۱ ) و HER۲/neu با p۵۳ ( P = ۰.۰۴۱ ) به‌طور معنی داری مشاهده شد. همچنین بین ER با HER۲/neu ارتباط مستقیم و معنا‌داری مشاهده شد ( P = ۰.۰۰۱ ). در آنالیز بقاء، ارتباط معناداری بین بیومارکرها و بقای عاری از عود مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری : الگوی متفاوت بدست آمده در زمینه نقش پروگنوستیک بیومارکرهای سرطان پستان در منطقه شمال شرق کشور، نشان‌دهنده تأثیر عمده فاکتورهای جمعیتی در این زمینه است. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه مشابهی در این منطقه انجام نشده است، بررسی حاضر می‌تواند مبنایی برای مطالعات گسترده‌تر در منطقه با تأکید بر زیرگروه‌های جمعیتی خاص باشد

---

چکیده

مقدمه

زنان است

در تعیین پیش آگهی تومور و تعیین

: سرطان پستان، سر دسته علل مرگ ناشی از سرط ان در زنان ۴۰ تا ۴۴ سال می باشد و شایعترین سرطان با محل مشخص در. احتمال بروز این بیماری ۱ نفر به ازاء هر ۸ زن می باشد . بعضی فاکتورها مانند اندازه تومور، مرحله پاتولوژیک تومور، نوع تومور،HER-۲/neu و P وضعیت غدد لنفاوی زیر بغل، رسپتورهای هورمونی استروژن و پروژسترون و ۵۳

خط مشی درمان، م ؤثر هستند

پرداخته می شود

. در این تحقیق به بررسی فراوانی چهار فاکتور آخر و ارزیابی ارتباط آنها با یکدیگر و با منوپوز و سن.

مواد و رو ش ها

تحت بررسی قرار گرفتند

: طی یک دوره سه ساله، ۲۰۰ بیمار که تشخیص پاتولوژیک سرطان پستان داکتال یا لبولار داشتند، به روش. HER-۲/neu, ER, PR, P ایمونوهیستو شیمیایی از نظر ۵۳

۴۹/۶

سال بود و در محدوده سنی (ED= +۱۱/ نتایج: همه بیماران، در این بررسی، جنسیت م ؤنث داشتند و میانگین سنی آنها ( ۳۶

در

۷۱

۶۳ مورد P ۶۵ درصد )، ۵۳ / ۲۶-۸۱ سال قرار داشتند . گیرنده استروژن در ۱۴۲ مورد ( ۷۱ درصد )، گیرنده پروژسترون در ۱۳۱ مورد ( ۵درصد) مشاهده شد . بین وجود گیرنده استروژن و وجود گیرنده پروژسترون رابطه / در ۱۴۳ مورد ( ۵ HER-۲/neu ۳۱/۵ درصد ) و )

وگیرنده

P که کاملاً ب ا مکانیسم عملکرد این گیرنده ها قابل توجیه است . بین وجود ( ۵۳ (P< مستقیم معنی دار وجود داشت ( ۰,۰۵

و سن بیماران، رابطه

ER و گیرنده پروژسترون ) نیز رابطه معکوس معنی دار وجود داشت. در مورد سن، فقط بین وجود p استروژن) و ( ۵۳

مستقیم معنی دار دیده شد

۷۱/

درصد بود

تفاو تهای نژادی و ژنتیکی باشد

. بین هیچکدام از این مارکرها و منوپوز رابطه معنی داری مشاهده نشد.بود بطوریکه در این بررسی شیوع آن معادل ۵ HER-۲/neu بحث: تفاوت بارز نتایج این مطالعه با کتب مرجع، در زمینه فراوانی. در حالیکه در کتب مرجع شیوع حدود ۲۵ درصد و بعضی مطالعات شیوع ۳۷ درصد را ذکر نموده اند که می تواند ناشی از. لذا در نظر گرفتن این تفاو تها در مطالعات و درمان بیماران باید مد نظر قرار گیرد.

---

چکیده مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در زنان است.p۵۳ مهم‌ترین ژن سرکوبگر تومور است و پلی‌مورفیسم کدون ۷۲ آن به عنوان یک عامل خطرشناخته شده است. موتاسیون ژن p۵۳ در ۴۰-۲۰ درصد از سرطان‌های پستان دیده می‌شود. آسیب وارد بر DNA سبب فسفریلاسیون پروتئین p۵۳ و تجمع آن در هسته سلول می‌شود. لذا هدف انجام این مطالعه، بررسی میزان پلی مورفیسم کدون ۷۲ ژن p۵۳ و بیان پروتئینp۵۳ در زنان مبتلا به سرطان پستان در شهر یزد است. روش بررسی: در این مطالعه شاهد- موردی، ۱۰۴ بیمار مبتلا به سرطان پستان و ۱۰۴ نمونه کنترل در شهر یزد انتخاب شدند. بعد از استخراج DNA تعیین ژنوتیپ‌های کدون ۷۲ ژن p۵۳ با روشARMS- PCR و میزان پروتئینp۵۳ در تومورهای پستان با روش ایمینوهیستوشیمی بررسی شد. یافته‌ها: درگروه بیماران مبتلا به سرطان پستان، توزیع پلی‌مورفیسم کدون ۷۲ برای ژنوتیپ‌های آرژنین/آرژنین ،پرولین/پرولین و آرژنین/ پرولین به ترتیب ۰۴/۴۹، ۵ ۱/۲۱، ۱ ۸/۲۹ درصد است و در گروه کنترل به ترتیب ۱۵/۲۱، ۹۲/۲۶، ۳۹/۵۱ درصد است. تفاوت آماری معنی‌داری بین توزیع ژنوتیپ آرژنین/ آرژنین و آرژنین/ پرولین ژن p۵۳در افراد سرطانی و کنترل دیده شد (p˂۰,۰۵). همچنین P۵۳ negative در ۵۱/۷۱% و p۵۳ positive در ۸۵/۲۸% از بیماران مشاهده شد. بنابراین تفاوت آماری معنی‌داری بین p۵۳ positive و p۵۳ negative مشاهده شد(P< ۰.۰۱). نتیجه‌گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد که ژنوتیپ Arg/Arg یک عامل ژنتیکی مستعدکننده برای ابتلا به سرطان پستان است درحالی‌که ژنوتیپ Arg/Pro نقش حفاظتی در برابر سرطان پستان دارد. همچنین تومورهای بافتی بیماران مبتلا به سرطان پستان میزان متفاوتی از پروتئین p۵۳ را نشان دادند.

---

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین تومور بدخیم در زنان است. P۵۳ ژنی است که اغلب در سرطان پستان تغییر کرده است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بیان ایمونوهیستوشیمی پروتئین P۵۳ با سن و انواع متغیرهای هیستوپاتولوژی (نوع بافت شناسی سرطان مجرایی و لوبولار، درجه تومور و گیرندۀ HER-۲) در مبتلایان به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز سرطان فرات میانه در دانشگاه کوفه بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر بر روی ۴۰ بیمار زن عراقی مبتلا به سرطان پستان ۷۵-۳۴ ساله که از ۲۹ دی ماه ۱۳۹۷ تا ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ تشخیص داده شده بودند، انجام شد. مشخصات آسیب شناسی تومور مانند نوع بافت شناسی، درجه تمایز، بیان پروتئین P۵۳ و Her۲ neu در نمونه های ثابت شده با پارافین توسط پاتولوژیست های مراکز مختلف استان نجف مورد بررسی قرار گرفت. بیان P۵۳ با سن و  نوع بافت شناسی، درجه تومور و گیرندۀ HER-۲ مقایسه شد. تحلیل‌ آماری با استفاده از آزمون Chi square انجام شد.
یافته‌ها:  بیشتر شرکت کنندگان سن ۵۰ -۵۹ سال (۵/۴۷ %) داشتند. بیشترین میزان بیان پروتئین P۵۳ در گروه سنی۵۰≤ سال (۷۵ %)، درجۀ II و III تومور (۵۰ % و ۳/۳۳ %)، سرطان مجرایی تهاجمی (۷/۹۱%) و تومورهای HER-۲ منفی (۷۵ %) یافت شد. بیان مثبت P۵۳ با هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی ارتباط معنی دار نداشت.  
نتیجه‌گیری: شاید بتوان از بیان ایمونو هیستوشیمی P۵۳ به عنوان یک عامل پیش بینی کننده پاسخ به درمان یا پیشرفت بیماری در سرطان پستان استفاده نمود. با این حال ارزشمندی بررسی P۵۳ در دوره‌های پیگیری بیماران یا بکارگیری آن در پروتکل های درمانی نیاز به مطالعات بیشتری دارد.