آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
جلد 16، شماره 4 - ( مجله علمی بیماری های پستان ایران 1402 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 97-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.TABRIZ.REC.1401.082
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zolfali Pormaleki S, Smkhani Akbarinejhad H. Investigating the effectiveness of emotion- focused couples therapy on marital burnout and sexual intimacy in couples with wives with breast cancer. ijbd 2024; 16 (4) :82-97
URL: http://ijbd.ir/article-1-1074-fa.html
URL: http://ijbd.ir/article-1-1074-fa.html
زلفعلی پورملکی ُسارا، اسمخانی اکبری‌نژاد هادی. بررسی تأثیر زوجدرمانی هیجان‌مدار بر دلزدگی زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان. بیماری‌های پستان ایران. 1402; 16 (4) :82-97
1- گروه مشاوره، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2- گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،hadiakbarinejhad@yahoo.com
2- گروه روانشناسی، موسسه آموزش عالی نبی اکرم (ص)، تبریز، ایران ،
چکیده: (644 مشاهده)
مقدمه: مواجهه با سرطان پستان بر روابط زوجین تأثیر مخربی می‌گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر زوجدرمانی هیجان‌مدار بر دلزدگی زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان بود.
روش بررسی: روش انجام پژوهش مداخله‌ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تبریز و همسران آن‌ها که در بازه زمانی چهار ماهه از خرداد تا پایان شهریور 1401 به بیمارستان الزهرا تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل داد که تعدادشان 711 نفر بود. پس از اجرای پرسش‌نامه‌های 21 سوالی دلزدگی زناشویی پاینز (2003) و 30 سوالی صمیمیت جنسی باگاروزی (2001) در بین 220 زوج که مایل به شرکت در پژوهش حاضر بودند، 140 زوج که در این پرسشنامه‌ها به‌ترتیب یک انحراف معیار بالاتر و پایین‌تر از میانگین نمره کسب کردند، 16 زوج با رعایت ملاک‌های ورود به‌مطالعه و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله (8 زوج) و گواه (8 زوج) تقسیم شدند. گروه مداخله زوجدرمانی هیجان‌مدار را در 10 جلسه 5/1 ساعته (دو و نیم ماه، هفته‌ای یک جلسه) به‌صورت گروهی، طبق برنامه درمانی جانسون دریافت کردند، و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به‌پرسشنامه‌های پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه مداخله برای دلزدگی زناشویی 68/5±06/106 و برای صمیمیت جنسی 41/4±5/72، و در گروه گواه برای دلزدگی زناشویی 92/4±25/108 و برای صمیمیت جنسی 30/4±81/73 بود (05/0<p). زوجدرمانی هیجان‌مدار (دلزدگی زناشویی 54/5±19/101 و صمیمیت جنسی 08/4±56/78) در مقایسه با گروه گواه (دلزدگی زناشویی 02/4±75/108 و صمیمیت جنسی 29/4±50/73) دلزدگی زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان را در پسآزمون به‌ترتیب کاهش و افزایش داده است (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر زوجدرمانی هیجان‌مدار بر دلزدگی زناشویی 63/5±38/101 و صمیمیت جنسی 94/4±44/78 ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که زوجدرمانی هیجان‌مدار موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان شده است.
روش بررسی: روش انجام پژوهش مداخله‌ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان شهر تبریز و همسران آن‌ها که در بازه زمانی چهار ماهه از خرداد تا پایان شهریور 1401 به بیمارستان الزهرا تبریز مراجعه کرده بودند تشکیل داد که تعدادشان 711 نفر بود. پس از اجرای پرسش‌نامه‌های 21 سوالی دلزدگی زناشویی پاینز (2003) و 30 سوالی صمیمیت جنسی باگاروزی (2001) در بین 220 زوج که مایل به شرکت در پژوهش حاضر بودند، 140 زوج که در این پرسشنامه‌ها به‌ترتیب یک انحراف معیار بالاتر و پایین‌تر از میانگین نمره کسب کردند، 16 زوج با رعایت ملاک‌های ورود به‌مطالعه و با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله (8 زوج) و گواه (8 زوج) تقسیم شدند. گروه مداخله زوجدرمانی هیجان‌مدار را در 10 جلسه 5/1 ساعته (دو و نیم ماه، هفته‌ای یک جلسه) به‌صورت گروهی، طبق برنامه درمانی جانسون دریافت کردند، و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. هر دو گروه، پیش، پس و 4 ماه پس از مداخله به‌پرسشنامه‌های پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت.
یافته‌ها: در پیش‌آزمون، میانگین و انحراف معیار گروه مداخله برای دلزدگی زناشویی 68/5±06/106 و برای صمیمیت جنسی 41/4±5/72، و در گروه گواه برای دلزدگی زناشویی 92/4±25/108 و برای صمیمیت جنسی 30/4±81/73 بود (05/0<p). زوجدرمانی هیجان‌مدار (دلزدگی زناشویی 54/5±19/101 و صمیمیت جنسی 08/4±56/78) در مقایسه با گروه گواه (دلزدگی زناشویی 02/4±75/108 و صمیمیت جنسی 29/4±50/73) دلزدگی زناشویی و صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان را در پسآزمون به‌ترتیب کاهش و افزایش داده است (001/0>p). در مرحله پیگیری، اثر زوجدرمانی هیجان‌مدار بر دلزدگی زناشویی 63/5±38/101 و صمیمیت جنسی 94/4±44/78 ماندگار بود (001/0>p).
نتیجه گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که زوجدرمانی هیجان‌مدار موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش صمیمیت جنسی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تغذیه، روانشناسی، ورزش
دریافت: 1402/8/14 | پذیرش: 1402/9/27 | انتشار: 1402/10/17
دریافت: 1402/8/14 | پذیرش: 1402/9/27 | انتشار: 1402/10/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
