مجله علمی

  مقدمه: سرطان پستان یکی از شایع­ترین سرطان­ها در زنان می­باشد. میزان بقای مبتلایان به سرطان پستان طولانی می‌باشد از این رو این بیماری مدت زمان بیشتری را با سرطان، عوارض و پیامدهای آن دست به گریبان هستند. این مطالعه به بررسی نشانه­ها پس از انواع درمان­ها با توجه به مشخصات دموگرافیک در بین بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه­کننده به مرکز پزشکی سیدالشهداء (ع) اصفهان می­پردازد.

  روش­ بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است. جمع­آوری اطلاعات مربوط به بروز نشانه­ها با انتخاب یک گروه از بیماران مبتلا به سرطان پستان و با استفاده از مصاحبه تلفنی طی سه ماه از ابتدای مهرماه تا پایان آذرماه 1386 در بین شرکت­‌کنندگان انجام شد. نتایج در قالب جداول توزیع فراوانی ارائه و از آزمون کای اسکوار با سطح معنی­دار 05/0 برای بررسی ارتباط­ها و تفاوت­ها استفاده گردید.

  یافته­ها: پس از تکمیل مصاحبه در بین 152 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان تقریباً نیمی از بیماران (48 درصد) حداقل از یک نشانه شدید (نظیر تهوع، استفراغ، مشکلات بازو، گُرگرفتگی، خشکی واژن، و مشکلات خواب) برخوردار بودند که با عملکرد روزانه تداخل داشت. نتایج نشان داد که زنان مسن­تر، بیوه یا هرگز ازدواج نکرده، شاغل به‌کار، نسبت به سایر زنان نشانه­های شدید را کمتر گزارش کردند. همچنین یک رابطه مثبت بین زنانی که شیمی‌درمانی می­شدند و گزارش نشانه­ها دیده شد.

  نتیجه­گیری: این یافته­ها شیوع چندین نشانه را که با انجام درمان­های پزشکی مناسب بهبودپذیر هستند در بیماران مبتلا به سرطان پستان ارزیابی می­کند. با توجه به نتایج به­دست آمده به‌نظر می­رسد می­توان زمینه­ای را برای آموزش بیماران در مورد پیامدهای بالقوه پس از درمان سرطان پستان فراهم نمود و با توجه به خصوصیات بیماران که ممکن است بعد از سرطان پستان نیاز به توجه ویژه­ای داشته باشند و همچنین با پیش‌بینی وضعیت سلامت بیماران تحت درمان، برنامه­هایی را برای ارتقاء کیفیت مراقبت­های بهداشتی زنان مستعد ابتلاء به عوارض متعدد درمانی طرح­ریزی نمود.