چکیده
مقدمه: سرطان پستان یکی از شایعترین انواع سرطان در میان زنان در سراسر جهان است که مانند سایر بیماریهای مزمن بهزیستی روانشناحتی را کاهش میدهد. حفظ و ارتقای بهزیستی روانشناختی نیاز به مداخلات روانشناختی در این حوزه دارد. پژوهش حاضر اثر بخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله کش به شیوه گروهی بر بهبود بهزیستی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را مورد بررسی قرار داده است.
روش بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. بدین منظور 30 بیمار مبتلا به سرطان به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون وکنترل تخصیص داده شدند. سپس همه 30 نفر پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف RPHQ را تکمیل نمودن. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقهای مداخلهای شناختی- رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحلهای کَش شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت مداخلهای دریافت نکرد. در خاتمه هر دو گروه بار دیگر مورد آزمون قرار گرفتند. پس از جمعآوری پرسشنامهها، دادههای به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نسخه 20 نرمافزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحلهای کَش بر بهبود بهزیستی روانشناختی در مرحله پس آزمون از لحاظ آماری تاثیر معناداری داشته است، (p<0/005) و اثرات آن تا مرحله پیگیری نیز باقی ماند.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد که مداخلهای شناختی- رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحلهای کَش از طریق به چالش کشیدن باورهای غیرمنطقی بیماران درمورد بدنشان و اصلاح این باورها باعث بهبود بهزیستی روانشناختی آنها شده است. از این رو در راستای درمانهای رایج پزشکی، این مداخله میتواند به منظور ارتقا بهزیستی روانشناختی مبتلایان به سرطان پستان بکار برده شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |