مقدمه: ابتلا به سرطان پستان و درمانهایی که برای این زنان صورت میگیرد، بر عملکرد و صمیمیت جنسی تاثیر میگذارد. تعاملات جنسی ناموفق از جمله عواملی هستند که به تخریب عزت نفس جنسی منجر میشوند لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی چهار عاملی (رابطه درمانی، امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظمبخشی رفتار) بر ارتقا عزت نفس جنسی و پنج مولفه آن (مهارت و تجربه، جذابیت، کنترل، قضاوت اخلاقی و انطباقپذیری) در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری 5/2 ماهه بود. جامعه آماری، زنان متأهل مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1393 به بیمارستان شهدای تجریش مراجعه داشتند. از این میان30 نفر بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس جنسی زنان زینا و اسچوارز (1996) بود که در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری در دو گروه اجرا شد. برنامه رواندرمانی چهار عاملی طی 10 جلسه هفتگی90 دقیقهای در گروه آزمایش برگزار گردید و دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافتهها: روان درمانی چهارعاملی، عزت نفس جنسی زنان و مولفههای کنترل و قضاوت اخلاقی را افزایش داده و این اثربخشی تا پیگیری 5/2 ماهه در رابطه با مولفههای کنترل و قضاوت اخلاقی پایدار بوده است.
نتیجهگیری: روان درمانی چهار عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.
نتیجه گیری: روان درمانی چهار عاملی، بر افزایش عزت نفس جنسی و دو مولفه کنترل و قضاوت اخلاقی آن در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |