جلد 15، شماره 3 - ( فصلنامه بیماری های پستان ایران 1401 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 44-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sheybatzadeh K, Moshtaghie A A, Shahanipour K, Golab F. Evaluation of Anticancer Effect of Ginger (Zingiber officinale) and Garlic (Allium sativum) Extracts on Breast Cancer in BALB/c Mice. ijbd 2022; 15 (3) :29-44
URL: http://ijbd.ir/article-1-939-fa.html
URL: http://ijbd.ir/article-1-939-fa.html
شیبت زاده کتایون، مشتاقی علی اصغر، شاهانی پور کهین، گلاب فرشته. بررسی اثر ضد سرطانی عصاره زنجبیل (Zingiber officinale) و سیر(Allium sativum) بر مهار رشد تومور در سرطان پستان در موش Balb/c. بیماری‌های پستان ایران 1401; 15 (3) :44-29
کتایون شیبت زاده1 
، علی اصغر مشتاقی1 ، کهین شاهانی پور1 ، فرشته گلاب* 2
، علی اصغر مشتاقی1 ، کهین شاهانی پور1 ، فرشته گلاب* 2
1- گروه بیوشیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان، اصفهان، ایران
2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، fgolab520@gmail.com
2- مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، fgolab520@gmail.com
چکیده: (522 مشاهده)
مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین نوع سرطان در زنان است. سیر و زنجبیل به‌عنوان عوامل ضد‌التهاب و آنتی اکسیدان شناخته شده‌اند. همچنین در بعضی از انواع سرطان نیز بررسی شده اند. در این مطالعه ما اثر سیر و زنجبیل را به‌طور همزمان بر سرطان پستان موش سوریBALB/c بررسی کردیم.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق موش‌های ماده با وزن 20-18 گرم در 7 گروه تقسیم شدند. شامل گروه سرطانی دریافت کننده نرمال سالین، گروه‌های سرطانی دریافت کننده دوزهای مختلف عصاره زنجبیل (100 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم)، سیر (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم)، تاموکسیفن (10 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه سرطانی دریافت کننده همزمان سیر (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و زنجبیل (500 میلی گرم بر کیلوگرم) که به مدت سه هفته به‌صورت درون صفاقی دریافت کردند. بعد ازاین مدت موش‌ها را بیهوش نموده تومور را جدا کرده و اندازه آن را تعیین کردیم. میزان آنزیم گلوتاتون ترانسفراز و بیان ژنهای ABCG2 و SPARC اندازه گیری شدند.
نتایج: یافته‌ها نشان دادند که اندازه تومور در تمامی گروهها شامل دوزهای مختلف عصاره زنجبیل (100 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم)، سیر (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم)، تاموکسیفن (10 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه سرطانی دریافت کننده سیر (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و زنجبیل (500 میلی گرم بر کیلوگرم) کاهش معنی داری نشان داد. میزان آنزیم گلوتاتیون ترانسفراز به عنوان آنتی اکسیدان در تمامی گروهها افزایش نشان داد و این افزایش در تمامی گروهها بجز گروه سیر و گروه زنجبیل در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم معنی دار بود. بیان ژن SPARC به عنوان نشانگر زیستی برای سرطان در تمامی گروهها کاهش معنی دار یافت. بیان ژن ABCG2 به عنوان عامل مقاوم به سرطان در تمامی گروهها کاهش یافت و این کاهش در گروه سیر 50 میلی گرم بر کیلوگرم و تاموکسیفن معنی دار بود.
بحث و نتیجه گیری: استفاده سیر و زنجبیل در درمان سرطان می‌تواند مفید باشد. این عمل احتمالا از طریق مکانیسم آنتی اکسیدانی و مهار بیان ژنهای مقاوم به سرطان می‌باشد. استفاده همزمان سیر و زنجبیل باعث تغییرات بیشتری در این زمینه نشد. بنابراین بررسی‌های بیشتری جهت تعیین میزان دوزهای لازم و همچنین مکانیسم این امر لازم می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق موش‌های ماده با وزن 20-18 گرم در 7 گروه تقسیم شدند. شامل گروه سرطانی دریافت کننده نرمال سالین، گروه‌های سرطانی دریافت کننده دوزهای مختلف عصاره زنجبیل (100 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم)، سیر (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم)، تاموکسیفن (10 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه سرطانی دریافت کننده همزمان سیر (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و زنجبیل (500 میلی گرم بر کیلوگرم) که به مدت سه هفته به‌صورت درون صفاقی دریافت کردند. بعد ازاین مدت موش‌ها را بیهوش نموده تومور را جدا کرده و اندازه آن را تعیین کردیم. میزان آنزیم گلوتاتون ترانسفراز و بیان ژنهای ABCG2 و SPARC اندازه گیری شدند.
نتایج: یافته‌ها نشان دادند که اندازه تومور در تمامی گروهها شامل دوزهای مختلف عصاره زنجبیل (100 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم)، سیر (50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم)، تاموکسیفن (10 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه سرطانی دریافت کننده سیر (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و زنجبیل (500 میلی گرم بر کیلوگرم) کاهش معنی داری نشان داد. میزان آنزیم گلوتاتیون ترانسفراز به عنوان آنتی اکسیدان در تمامی گروهها افزایش نشان داد و این افزایش در تمامی گروهها بجز گروه سیر و گروه زنجبیل در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم معنی دار بود. بیان ژن SPARC به عنوان نشانگر زیستی برای سرطان در تمامی گروهها کاهش معنی دار یافت. بیان ژن ABCG2 به عنوان عامل مقاوم به سرطان در تمامی گروهها کاهش یافت و این کاهش در گروه سیر 50 میلی گرم بر کیلوگرم و تاموکسیفن معنی دار بود.
بحث و نتیجه گیری: استفاده سیر و زنجبیل در درمان سرطان می‌تواند مفید باشد. این عمل احتمالا از طریق مکانیسم آنتی اکسیدانی و مهار بیان ژنهای مقاوم به سرطان می‌باشد. استفاده همزمان سیر و زنجبیل باعث تغییرات بیشتری در این زمینه نشد. بنابراین بررسی‌های بیشتری جهت تعیین میزان دوزهای لازم و همچنین مکانیسم این امر لازم می‌باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/7/17 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/7/26
دریافت: 1400/7/17 | پذیرش: 1401/4/28 | انتشار: 1401/7/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
