مجله علمی

مقدمه: اضطراب وتهوع، استفراغ مرتبط به شیمی درمانی از آزار دهنده ترین مشکلات مربوط به درمان سرطان است. با توجه به شیوع این عوارض،این مطالعه با هدف اثربخشی مداخله آموزشی-حمایتی بر میزان اضطراب و شدت تهوع و استفراغ مرتبط با شیمی‌درمانی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بیمارستان های آموزشی شهر زاهدان انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 70 زن مبتلا  به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی شهر زاهدان به صورت در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه 35 نفری تقسیم شدند.در گروه مداخله،پژوهشگر آموزش های لازم را با توجه به مشکلات شایع بیماران با تاکید بر تهوع و استفراغ و اضطراب، طی سه جلسه 45-60 دقیقه ای به وسیله پرسش و پاسخ ،آموزش چهره به چهره ،پمفلت و کتابچه آموزشی ارائه نمود. پرسشنامه های اضطراب اشپیل و پرسشنامه تهوع واستفراغ رودرز در ابتدای مطالعه و شش هفته بعد از اتمام مداخله جمع آوری گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS  نسخه 26 با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه مداخله، تفاوت نمرات میانگین قبل و بعد از مداخله برای اضطراب از ۲۹.۳ ± ۳.۲۳ به ۲۶.۵ ± ۳.۲۹ کاهش یافت (فاصله اطمینان ۹۵٪:]47/02-23/67[)و برای حالت تهوع و استفراغ، نمرات از ۲۲.۶۰ ± ۱۴.۲ به ۱۱.۲۵ ± ۱.۶۳ کاهش پیدا کرد (فاصله اطمینان ۹۵٪:]32/34-4/28[)که از نظر آماری معنادار بود (001P < ).
نتیجه گیری: گنجاندن مداخله‌های آموزشی حمایتی در برنامه‌های مراقبتی به پرستاران و پزشکان کمک می‌کند تا به طور مؤثرتری با بیماران ارتباط برقرار کنند و به آن‌ها در کنترل اضطراب و مدیریت بهتر عوارض درمان آنها کمک کننده باشد.افزون بر معنی‌داری آماری، کاهش میانگین نمرات نشان‌دهنده بهبودی معنادار از نظر بالینی در شدت علائم است، که نشان می‌دهد مداخله انجام‌شده تأثیر قابل توجهی در کاهش اضطراب و تهوع-استفراغ بیماران داشته است.